Algemeen 7.036 keer gelezen
VEGHEL | Ton van Heeswijk is zondag 16 juni op 82-jarige leeftijd overleden. Van Heeswijk was een graag geziene en geliefde man in Veghel. “Hij was altijd bezig met het op de kaart zetten van Veghel”, aldus Stefan van de Ven.
De familie Van Heeswijk woonde eerst in de Sluisstraat in Veghel waarna ze via de Rembrandtlaan op de Zuidkade terecht zijn gekomen. Eerst op nummer 12, waar nu het kantoor van Victoria Mengvoeders staat, en later op nummertje 23. Daar hebben alle veertien kinderen, zeven meisjes en zeven jongens, gewoond.
Ton van Heeswijk trouwde bijna zestig jaar geleden met zijn grote liefde Betty en samen kregen ze drie kinderen: Laurens, Donja en Dave. Ze hebben jarenlang gewoond in de Pater Vic van Heeswijkstraat, en via de Boerhaavestraat zijn Ton en Betty 27 jaar geleden op de Beukelaar terechtgekomen.
Evenementenbranche
Wat Ton van Heeswijk allemaal voor Veghel heeft gedaan en betekend, is eigenlijk niet samen te vatten in één artikel. Zijn zoon Laurens van Heeswijk zegt dat zijn vader echt een ‘trotse Veghelaar was’. “Hij voelde een grote betrokkenheid bij Veghel. Hij is op de Zuidkade geboren en heeft heel zijn jeugd uitgekeken op de Noordkade. Dat is in de laatste jaren zijn tweede huis geworden. Vanuit daar keek hij dan weer uit op zijn ouderlijk huis.” In 1963, op 22-jarige leeftijd, richtte hij VERA (Veghels Eerste Reclame Adviesbureau) op.
Laurens: “Begonnen als etaleur ontwikkelde hij zich door de jaren heen tot een innovator van de evenementenbranche. De grote dubbeldeks vip-tenten, inmiddels bij veel evenementen heel normaal, komen bijvoorbeeld uit zijn koker. Hij was door heel het land geliefd om zijn originele ideeën. Altijd gepassioneerd en gedreven.” In al die jaren stond de klant centraal. Hard werken heeft Van Heeswijk nooit geschuwd. Hij was een pionier, iemand die anders durfde te denken. “Tegenwoordig moet ieder evenement een belevenis zijn. Mijn vader was daar veertig jaar geleden al mee bezig”, aldus Laurens.
Gedichten
De laatste jaren was Van Heeswijk druk met het schrijven van gedichten. Laurens lacht: “En die werden met iedereen gedeeld, of je nu wilde of niet. Vaak schreef hij ze om iemand een hart onder de riem te steken, of om zijn kijk op de actualiteit in bloemige taal bij anderen onder de aandacht te brengen.”
De Betty en Ton-silo’s
Van Heeswijk was vanaf de aankoop van het terrein door Stefan van de Ven veel te vinden op de Noordkade. In 2022 werd hij verrast toen de silo’s, waar het Wittern Café gedeeltelijk in is gevestigd, zijn en de naam van zijn vrouw Betty kregen toegewezen. Als de zon schijnt zie je de namen van het tweetal terug op de silo’s. Stefan van de Ven, eigenaar van het Noordkadeterrein, legt uit waarom ze de silo’s hebben vernoemd naar Betty en Ton: “Ze waren allebei veel te vinden op de Noordkade en trots op wat we hier met z’n allen hebben bereikt. Het café is vernoemd naar Betty: een mooie, gepolijste vrouw. Het magazijn heet Ton, daar is het een beetje een troep. Ton kon daar hartelijk om lachen. Het is een eerbetoon. Overigens kon Ton ook heel kritisch zijn op de Noordkade. We hebben samen veel over het terrein gewandeld en hij had overal wel een mening over. Die kritische blik ga ik missen.”
Amerikaanse eik
Door de jaren heen heeft Van de Ven een bijzondere band opgebouwd met Van Heeswijk. “Ton was erbij toen mijn vader Jan overleed op de golfbaan. Zijn allerlaatste woorden riep hij in de richting van Ton toen hij wilde gaan afslaan: ‘Kijk das unne skonneboom’. Het was een Amerikaanse eik. Vlak daarna kreeg mijn vader een hartaanval.” Van Heeswijk reed in de auto van Jan van de Ven naar het huis van Stefan toe. “Ik weet nog dat ik eerst dacht: ‘Leuk, mijn vader komt langs om te eten’, maar toen Ton voor de deur stond wist ik meteen dat het foute boel was. Ton ging veel om met ons pa. Onze families kennen elkaar goed.”
Later werd dat voortgezet door Stefan. Op vrijdag dronk hij vaak een wijntje met Van Heeswijk. “Ton genoot daar ontzettend van. Even tussen de jongelui zitten, noemde hij dat zelf. Het leverde mooie discussies op. Ton was ontzettend eigenwijs en ik totaal niet…”, lacht Van de Ven hard. “Dus dat leverde hele interessante discussies op. Die ik overigens, in de ogen van Ton, vrijwel nooit won. Ik koester de mooie herinneringen.”
‘Eigenwijze donder’
Ook volgens Van de Ven heeft Van Heeswijk veel voor Veghel betekend. Hij legt uit: “Ton is een lieve, eigenwijze en flamboyante man. Dat heeft hem veel succes bezorgd. Af en toe kon hij ook een beetje een bullebak zijn. Een eigenwijze donder. Maar juist daardoor heeft hij zoveel bereikt. Het was een geweldige vent.” Van de Ven vertelt dat Van Heeswijk van velen markten thuis was. “Het was een veelzijdige man en altijd bezig met het op de kaart zetten van Veghel. Daar mogen we hem dankbaar voor zijn.”
Entrepreneur
Net als Van de Ven heeft ook Jack Monde de op 82-jarige overleden Van Heeswijk hoog zitten: “Voor mij persoonlijk is Ton altijd een fijne creatieve geest geweest. Hij was een fantastische gastheer en een zeer gewaardeerd oud-voorzitter en medebestuurder van Stichting Jazz Veghel. Ik vind hem een entrepreneur pur sang en ga hem zeer missen”, besluit Monde.
Een digitaal kaarsje opsteken voor Ton kan HIER.
